در نسخه هشتم این کتاب، به غیر از نام آشنای روزنبلوم، دو مولف دیگر بنامهای کراوچک و کلرکین در نگارش این اثر همکاری داشته اند. روزنبلوم در این ویرایش نیز به مانند سایر ویرایش های پیشین، نگاه خود را به مدیریت امور عمومی حفظ کرده است. در هیچ کتابی به این اندازه نمی توان حوزه و دامنه اداره امور عمومی را (که ما ایرانیان به غلط مدیریت دولتی می نامیم) درک نمود. نگاه روزنبلوم این ادعا را دارد که تمام نظام های مدیریت امور عمومی مشتمل بر سه بعد مدیریتی، سیاسی و قانونی هستند و یا همین نگاه تلاش کرده است تا در هر فصل موضوعات مختلف در حوزه مدیریت امور عمومی را از این سه بعد بررسی نماید.
روزنبلوم برخلاف کتابهای متداول که نهضت های اداره امور عمومی را مشتمل بر انواع مختلفی دانسته و دامنه آن را از مدیریت اداری و اداره امور عمومی سنتی تا مدیریت خدمات عمومی جدید و حکمرانی شبکه ای بسط داده و پیچیده می کنند، تنها دو نگاه را مورد تایید قرار می دهد: اداره امور عمومی سنتی و مدیریت دولتی جدید. اگرچه هر خواننده ای ممکن است پس از مطالعه این کتاب به این نتیجه برسد که مدیریت دولتی جدید دستاوردهای بسیار بهتر و بیشتری را نسبت به اداره امور عمومی سنتی دارد و جایگزین خوبی می تواند برای آن باشد اما روزنبلوم سعی کرده است تا کمی بی طرفانه مسائل این دو نهضت را بررسی کند.
نگارش روزنبلوم و همکارانش بسیار ستودنی است، زیرا در عین حال که تمامی مسائل موجود در اداره امومی عمومی را از شناخت مفاهیم و مسائل آن تا شناخت دولت، ساختار، پرسنل، بودجه بندی، تصمیم گیری، تحلیل و اجرای خط مشی عمومی، مقررات، و بازگشت به عامه در سیزده فصل بحث کرده اند اما همه این موارد را در یک خط سیر مناسب به هم پیوند می زند. این خط سیر از قانون اساسی امریکا و اهداف اداره امور عمومی در نظام ایالات متحده امریکا شروع می شود و با نگاه همه جانبه و آوردن نمونه های متعدد برای هر موضوع، دوباره به قانون اساسی و ارزش های آن پیوند می خورد.
رویکرد قانونی که در این کتاب به آن تاکید می شود کمتر در کتب معمول در این رشته به چشم می خورد و ایشان به خوبی نگاه سیاسی را به نگاه مدیریت امور عمومی پیوند می زند. همین تنوع نگاه طبیعتا باعث شده است تا مباحث به صورت عمیق بحث و بررسی نشود زیرا روزنبلوم مجبور بود حجم کتاب را سه برابر کند. بنابراین این کتاب را می توان هم به دانشجویان کارشناسی و هم کارشناسی ارشد مدیریت دولتی که تجربه کاری کمی در سازمانهای عمومی دارند، معرفی نمود تا به خوبی اهمیت، گستردگی مسائل و موضوعات، و ارتباط آن با سایر رشته ها و مباحث اجرایی آن را درک نمایند. ولی ممکن است دانشجوبان ایرانی در همان ابتدا از مطالعه این کتاب دلسرد شوند زیرا اگرچه به عنوان یکی از کتابهای برتر در این حوزه معرفی شده است (1) اما نگاه این کتاب کاملا به اداره امور عمومی در امریکا اختصاص یافته است و نه با نگاه جهانی به آن. بنابراین این کتاب می تواند به عنوان الگوی خوبی برای استادان رشته اداره عمور عمومی در ایران باشد تا به جای صرف گردآوری مطالب در این حوزه، کتابهای سودمندتری را به نگارش در آورند.
