ایجاد کارت امتیازی متوازن

اغلب سازمان‏ها به رغم دارا بودن استراتژی‏ها و طرح‏های بلندپروازانه از دست یابی به توسعه پایدار و رشد سودآوری باز می‏مانند. در این سازمان‏ها استراتژی به کلی از اجراء فاصله دارد و عدم رضایتی هشداردهنده بین دو قسمت از سازمان‏ها یعنی مدیران ارشد که استراتژی را فرموله می‏کند و واحدها، فرایندها و کارکنانی که بایستی استراتژی را اجراء نمایند، مشاهده می‏شود. ایجاد و مدیریت کارت‏های امتیازی متوازن می تواند حلقه مفقوده بین فرموله کردن استراتژی و اجرای اثربخش آن را پر کرده و سازمان را در مسیر دست یابی به منافع و مزایای نهفته در استراتژی‏های تدوین شده پیش ببرد.

شناسایی اهداف جاری در شرکت

زمانی که سند راهبری کسب‌وکار به درستی تنظیم شده باشد، دیگر بحثی برای اینکه کجا خواهیم رفت وجود ندارد بلکه جلسات درباره چگونه حرکت کسب و کار به آن هدف خواهد بود.

شناسایی برنامه های جاری در سطح واحدهای کسب‌وکار

زمانی که هدف، چشم انداز و ماموریت کسب و کاری به خوبی طراحی شده آن به طور منحصربفردی مختص به آن کسب و کار خواهد بود؛ حتی اگر آن هدف در دسترس رقبا قرار گیرد، باز آنها به راجتی نمی‌توانند آن را سرلوحه کار خویش قرار دهند.

مراوده استراتژیک میان اهداف کسب و کار و برنامه واحدها

نمی‌توان فقط در یک اتاق درب بسته و به دور از واقعیتهای عینی در بازار و صنعت، هدفی را برای کسب‌وکار تعیین نمود. بنابراین یک هدف خوب برای کسب‌وکار قابل تحقق خواهد بود.

ایجاد معیارهایی برای ارزیابی واحدهای سازمانی

سند راهبری کسب و کار برای تمامی ذینفعان شامل مدیران، کارکنان، شرکا، مشتریان، نمایندگان فروش، تامین کنندگان و غیره کاملا روشن و قابل فهم است و به آنها مبنایی برای تعامل خود با کسب و کار ارائه می کند.

تعریف کارت امتیازی متوازن

کارت امتیازی متوازن (Balanced Scorecards – BSC) یک معیار عملکردی است که برای شناسایی، بهبود و کنترل عملکردهای مختلف یک کسب و کار و نتایج حاصل از آن استفاده می شود.

تاریخچه کارت امتیازی متوازن

مفهوم BSCها برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ توسط دیوید نورتون و رابرت کاپلان معرفی شد، که معیارهای عملکرد متریک قبلی را اتخاذ کردند و آنها را برای گنجاندن اطلاعات غیرمالی تطبیق دادند.

متغیرهای کارت امتیازی متوازن

کارت امتیازی متوازن، چهار جنبه اصلی یک کسب‌وکار را اندازه‌گیری می‌کند: یادگیری و رشد، فرآیندهای تجاری، مشتریان و امور مالی.

مرحله اول: شناسایی اهداف و برنامه های جاری در سطح کسب و کار

• شناسایی منابع انسانی و تخصص‏های موجود در هریک از واحدهای سازمانی
• شناسایی پروژه‏های تکمیل شده و جاری در هریک از واحدهای سازمانی
• شناسایی اهداف کوتاه مدت و میان مدت هر یک از واحدهای سازمانی
• شناسایی اقدامات و فعالیت‏های برنامه‌‏ریزی شده برای دست‏یابی به اهداف موردنظر در هریک از واحدها
• تهیه و ارائه گزارش مرحله اول

مرحله دوم: همسوسازی اهداف و برنامه های استراتژیک و جاری شرکت

• گردآوری و بررسی مستندات برنامه ریزی استراتژیک کسب و کار
• تعیین رویکرد کسب و کار در قبال جاری سازی هریک از برنامه‏‌های استراتژیک کسب و کار
• تعیین نقش ها و مسئولیت‏های هریک از واحدهای سازمانی در ارتباط با اهداف و برنامه‏ های استراتژیک کسب و کار
• تعیین شکاف بین اهداف و برنامه های استراتژیک و جاری در سطح کسب و کار
• همکاری با مدیران واحدهای سازمانی برای همسوسازی و به روز رسانی اهداف سازمانی
• تهیه و ارائه گزارش مرحله دوم

مرحله سوم: ایجاد کارت‏های امتیازی متوازن برای واحدهای سازمانی

• همکاری با مدیران واحدهای سازمانی به منظور تعیین برنامه های اجرایی هریک از واحدهای سازمانی
• تعیین شاخص‏های ارزیابی میزان پیشرفت اهداف و برنامه ‏های هر یک از واحدهای سازمانی
• تعیین برنامه زمان بندی تحقق اهداف و برنامه‏ های هر یک از واحدهای سازمانی
• ایجاد کارت‏های ارزیابی متوازن هر یک از واحدهای سازمانی مرکز
• اخذ بازخورد و اعمال اصلاحات موردنیاز
• تدوین دستورالعمل گزارش‌‏دهی و به روز رسانی کارت‏های امتیازی متوازن
• اطلاع رسانی کارت‏های ارزیابی متوازن به مدیران واحدهای سازمانی مرکز
• تهیه و ارائه گزارش مرحله سوم

کارت امتیازی متوازن چیست و چگونه کار می کند؟

کارت امتیازی متوازن را میتوان معیاری برای عملکرد مدیریت استراتژیک دانست زیرا به شرکت ها کمک می کند تا عملیات داخلی خود را شناسایی کرده و آنها را بهبود بخشند تا به نتایج مدنظرخود دست یابند.

مزایای کارت امتیازی متوازن چیست؟

مهمترین مزایای استفاده از کارت امتیازی متوازن شامل توانایی گردآوری اطلاعات در یک گزارش واحد است که می تواند باعث صرفه جویی در زمان، هزینه و منابع شرکت می‌شود. همچنین به شرکت ها اجازه می دهد تا علاوه بر ردیابی داده های مالی خود، عملکرد و کیفیت خود را در خدمات و کیفیت بررسی کنند. کارت‌های امتیازی به شرکت‌ها این امکان را می‌دهند که ناکارآمدی‌ها را شناسایی و کاهش دهند.