امروزه، دور، دوره ویديو و تصویر است، چون هم طرفدار و هم مخاطب بیشتری دارد. شاید از نگاه برخی هیچ نوع محتوایی به اندازه عکس و ویديو تاثیرگذار نباشد و به راستی عکس و ویديو بیشتر از سایر انواع محتوا مثل صوت و متن با دیگران به اشتراک گذاشته میشود. اگرچه فناوری اطلاعات، یا به طور اخص گسترش اینترنت، تلفنهای هوشمند و توسعه شبکههای اجتماعی در پیشبرد ویدیو موثر بودند ولی ما انسانها شاید بیش از پیش تصاویر را به متن ترجیح میدهیم. علاقه ما به ویديو آنقدر زیاد است که دوست داریم هر چیزی را در عینکهای واقعیت مجازی جلوی چشمانمان قرار دهیم. در این نوشتار قصد دارم از موهبات و منافع متن و خواندن درمقابل تصویر و دیدن بگویم هرچند که اگر آن را در قالب آلبومی از تصاویر منتقل میکردم، بیشتر آن را میپسندیدیم.
قدرت بیشتر در درک پدیدهها
میدانیم که خط و نوشته اختراع مهم بشری است که پس از نگارگری آن را بدست آورد. زیرا با آن میتوانست حرفها، دیدگاهها یا صحیحتر بگویم اطلاعات بیشتری را درباره انواع موضوعات، دغدغهها و پدیدهها در اختیار دیگران قرار دهد. مثل منشور کوروش یا کتیبه بیستون که اطلاعات بیشتری از آن دوران به دست ما میدهد. ما برای یادگرفتن درباره پدیدهها مجبور به خواندن یا بهتر بگویم مطالعه هستیم به خصوص درباره مفاهیم جدید، متاخر و علمی که شناخت کافی از ماهیت آنها نداریم و کسی ویدیوی آن را برایمان نساخته است. پس بی راه نیست گفته شود که متن دردسترستر و ارزانتر برای کمک به درک پدیدههای پیچیده است.
کاربرد بیشتر برای انتقال پیامهای پیچیده
حتما شنیدهاید که «ارزش یک تصویر برابر با هزار کلمه است!» اما واقعیت آن است که هر چیزی را نمیتوان به آسانی به تصویر تبدیل کرد، آن هم به گونهای که بتواند هزاران کلمه را به درستی کد کند و دقیقا ما همان پیام کد شده در هزاران کلمه را درک کنیم که مقصود اصلی تصویرگر بوده است. این دقیقا همان کاری است که نوشتهها میتوانند به آسانی آن را انجام دهند. یعنی پیامهای زیادی را به خصوص درباره پدیدههای علمی و منطقی پیچیده یا حتی بیانیههای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی خاصی را همانطور که مورد نظر است به ما منتقل و آن را با کمترین پارازیت دریافت کنیم.
تمرکز بیشتر بر پیام یا محتوا
متن به اندازه تصویر قصد ندارد با رنگ و جذابیتهای غیرکلامی ما را فریب دهد. متن از هر نوعی که باشد زمانی در ما اثر میکند که پیام آن را درست یا قابل تامل بدانیم. به عبارت دیگر تمرکز اصلی در متن با اختلاف زیاد نسبت به سایر اهداف و اجزای دیگر انتقال پیام، بر روی محتواست این در حالی است که تمرکز اصلی در تصویر چه عکس باشد و چه ویدیو، پیام نیست شاید اثرگذاری بر ما است.
توانایی بیشتر در پرورش خرد
در نهایت، به نظر میآید خواندن متون از دیدن تصاویر یا تماشا کردن ویديو قدرت پرورش دهندگی بیشتری در پرورش خرد آدمی دارد. انسان با خواندن اندیشه ورزتر شده و بهتر میتواند مسائل و پدیدههای پیرامونش را تحلیل و ارزیابی نماید زیرا متن قدرت آموزشی بیشتری برای فهم مفاهیمی دارد که درک آنها نیازمند اندیشه و اندیشه ورزی است.
مزیت دیگر را شما بگویید. به نظر شما متن و خواندن آن چه مزیتی نسبت به تصویر و دیدن برای ما آدمها دارد؟