باید جایی میموندم که نشانههایی وجود داشت ولی نادیده گرفتم؟
اگه دنیا فقط یک لحظهست، یک لحظه خیلی کوتاه، پس باید نشونهها رو توش جدی میگرفتم؟ اگه این نشونهها جدی نبودند، پس چرا الان بغض دارم و ناراحتم؟ چرا حالم خوب نیست؟ چرا دارم کنترل همه چیزو از دست میدم؟...
