هارولد سیدنی جنین

تولد: 22 ژانویه 1910 محل تولد: بورن-مّوث²، انگلیس

درگذشت: 21 نوامبر 1997 محل درگذشت: نیویورک، آمریکا

هارولد سیدنی جنین یک مدیر اجرایی بود که در دوران ریاست و مدیرعاملی‌اش در آی‌تی‌تی(شرکت تلفن و تلگراف بین‌المللی)³، آن را از یک شرکت کوچک مخابراتی به یکی از قدرتمندترین شرکت‌های چندملیتی در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ تبدیل کرد.

جنین تنها فرزند یک پدر یهودی روس و یک مادر ایتالیایی بود. زمانی که هنوز یک‌ساله نشده بود، همراه با پدرش، الکساندر جنین، که یک مدیر کنسرت بود، و مادرش، آیدا دِگروچیانی⁴، به ایالات متحده مهاجرت و در سال ۱۹۱۸ تابعیت آمریکا را دریافت کرد. اندکی پس از ورود خانواده به ایالات متحده، والدین جنین از هم جدا شدند و او بعدها از دوران کودکی‌اش به عنوان دوره‌ای که به تنهایی در مدارس شبانه‌روزی و اردوهای تابستانی سپری شد، یاد می‌کرد.

جنین در دوران تحصیل خود با کار به عنوان پیک در بورس اوراق بهادار نیویورک هزینه‌های دانشگاه خود را تأمین می‌کرد و در سال ۱۹۳۴ مدرک کارشناسی علوم حسابداری و مالی را از دانشگاه نیویورک دریافت کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، او به عنوان یک حسابدار ارشد در شرکت معتبر لایبرند⁵، راس برادرز⁶ و مونتگومری⁷ مشغول به کار شد. جنین هشت سال را در شرکت لایبرند سپری کرد و سپس در سمت‌های حسابدار ارشد در شرکت اَمریکن کَن⁸ (1946 – ۱۹۴۲)، حسابدار ممیز در شرکت بِل و هاوِل⁹ در شیکاگو (1950 – ۱۹۴۶)، و شرکت فولاد جونز و لافلین¹⁰ در پیتسبورگ (1956 – ۱۹۵۰)، و همچنین نایب‌رئیس اجرایی و عضو هیئت‌مدیره شرکت تولیدی رِیتون¹¹ در والتام¹²، ماساچوسِت (1959 – 1956) خدمت کرد.

اولین ازدواج جِنین در سال ۱۹۴۶ به پایان رسید و در دسامبر سال ۱۹۴۹ با جون الیزابت هِلم¹³، منشی خود در شرکت بِل اَند هاوِل، ازدواج کرد. او هرگز صاحب فرزند نشد، چیزی که شاید ارتباط تنگاتنگی با عادات کاری‌اش داشت که زمان کمی برای زندگی شخصی باقی می‌گذاشتند. جِنین که به نقل قول‌های حکمت‌آمیزش شهرت داشت، به کار کردن بیش از ۷۰ ساعت در هفته عادت داشت و یک بار گفت: «برخی مرا متهم به اعتیاد به کار می‌کنند. من این اتهام را می‌پذیرم.»

در سال ۱۹۵۹، هیئت‌مدیره آی‌تی‌تی، جِنین را به عنوان رئیس، مدیرعامل، و عضو هیئت‌مدیره منصوب کرد. او تا سال ۱۹۷۳ در سمت اول، تا ۱۹۷۷ در سمت دوم، و تا ۱۹۸۳ در سمت سوم باقی ماند، اما او بیشتر مهم‌ترین دستاوردهایش را در دهه ۱۹۶۰ رقم زد. در آن دهه، جنین نه تنها آی‌تی‌تی را متحول کرد، بلکه به عنوان یک نوآور در مدیریت شهرت یافت. او همچنین به ایجاد الگوی شرکت‌های چندملیتی آمریکا کمک کرد.

زمانی که جنین رهبری آی‌تی‌تی را بر عهده گرفت، این شرکت فروش سالانه‌ای حدود ۷۰۰ میلیون دلار داشت؛ تا زمانی که او شرکت را ترک کرد، او آن را به یازدهمین شرکت بزرگ در ایالات متحده تبدیل کرده بود، آن هم با فروش ۱۷ میلیارد دلاری. سود از ۲۹ میلیون دلار به ۵۵۰ میلیون دلار افزایش یافت. در این مسیر، آی‌تی‌تی حدود ۲۵۰ شرکت را در بیش از ۸۰ کشور خریداری کرد. از جمله هتل‌های زنجیره‌ای شِراتون، شرکت کانتینِنتال بِیکینگ¹، تولیدکننده نان واندِر، شرکت بیمه هارتفورد، اَویس رِنت اِ کار² و ده‌ها شرکت کوچک‌تر که در زمینه‌هایی مانند تولید لوازم آرایشی و قطعات خودرو فعالیت می‌کردند.

فلسفه پشت این گسترش سریع و متنوع، باور جِنین به این بود که مدیریت و رهبری شایسته می‌تواند هر کسب‌وکاری را به موفقیت برساند. اصول مدیریت کسب‌وکار او شامل تعیین اهداف، تصمیم‌گیری بر اساس داده‌های عددی، دریافت گزارش‌های مداوم از زیردستان، و پذیرش ریسک‌های حساب‌شده بود.

در مورد تعیین اهداف در کسب‌وکار، گفته می‌شود که جنین گفته بود:

«شما یک کتاب را از ابتدا تا انتها می‌خوانید. اما یک کسب‌وکار را باید برعکس اداره کنید. شما باید از پایان کار شروع کنید و سپس هر کاری که لازم است را انجام دهید تا به پایان آن برسید.»

پیشینه حسابداری او باعث شده بود که به قدرت اعداد برای ارائه تصویری دقیق از عملکرد اقتصادی ایمان داشته باشد. او بخش زیادی از زمان خود را به ملاقات با مدیران مختلف شرکت اختصاص می‌داد تا آنچه را که « حقایق تزلزل‌ناپذیر» درباره هر بخش می‌نامید، شناسایی کند. جلسات مدیریتی آی‌تی‌تی که در آخرین دوشنبه هر ماه در بروکسل، بلژیک، برگزار می‌شد، چهار روز به طول می‌انجامید. این جلسات در اتاقی با پرده‌های کشیده برگزار می‌شد و در آن، مدیران ارشد شرکت‌های زیرمجموعه آی‌تی‌تی در سراسر جهان گزارش پیشرفت خود را ارائه می‌کردند. سپس جنین با پرسش‌های سخت و چالش‌برانگیز، آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌داد.

به گفته‌ جنین:

«ویل راجرز می‌گفت که هرگز با مردی روبه‌رو نشده که از او خوشش نیاید. خب، من هم هرگز با کسب‌وکاری مواجه نشده‌ام که برایم جالب نباشد.»

با این حال، او از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های کامپیوتر، خطوط هوایی و صنعت فیلم خودداری کرد، زیرا معتقد بود که این حوزه‌ها بیش از حد پرریسک هستند. البته همه تلاش‌های او برای تصاحب شرکت‌های دیگر موفقیت‌آمیز نبود. در سال ۱۹۶۶، آی‌تی‌تی تلاش کرد شبکه تلویزیونی اِی‌بی‌سی³(شرکت پخش آمریکایی) را به قیمت ۷۰۰ میلیون دلار خریداری کند. این مبلغ برابر با کل فروش سالانه شرکت در هفت سال پیش‌تر بود، زمانی که جنین مدیریت آن را بر عهده گرفت که این موضوع نشان‌دهنده توانایی بالای او در رهبری بود. اما معامله اِی‌بی‌سی به سرانجام نرسید، چرا که مقامات تنظیم‌کننده قوانین ضدانحصار در ایالات متحده، آن را متوقف کردند.

در اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰، شرکت آی‌تی‌تی با مشکلاتی مواجه شد که ناشی از اتهامات فساد در داخل و خارج از کشور بود.

ابتدا ادعا شد که این شرکت، کنوانسیون ملی جمهوری‌خواهان در سال ۱۹۷۲ در سن دیگو را تأمین مالی کرده است تا در ازای آن، حکمی مطلوب در زمینه قوانین ضد انحصار دریافت کند. از آنجایی که آی‌تی‌تی در طیف گسترده‌ای از کسب‌وکارها دست داشت، مواجهه با بررسی‌های ضدانحصار، مانند پرونده مربوط به خرید اِی‌بی‌سی، تقریباً اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسید. آی‌تی‌تی هدف تحقیقات متعددی از سوی کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده¹، دادستان ویژه پرونده واترگیت، زیرکمیته سنا برای شرکت‌های چندملیتی، و یک هیئت‌منصفه فدرال قرار گرفت.

علاوه بر این، شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه آی‌تی‌تی در طرحی از سازمان سیا² برای بی‌ثبات کردن دولت دموکراتیک سالوادور آلِنده، رئیس‌جمهور شیلی در سال ۱۹۷۳، نقش داشته است. یکی از شرکت‌های زیرمجموعه آی‌تی‌تی در شیلی توسط دولت آلِنده مصادره شده بود، و این شرکت بعدها اذعان کرد که مبلغ ۳۵۰,۰۰۰ دلار به سیا برای «اهداف سیاسی» پرداخت کرده است.

جنین از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۹ به عنوان رئیس هیئت مدیره آی‌تی‌تی و از سال 1974 تا ۱۹۸۰ به عنوان رئیس کمیته اجرایی آن خدمت کرد. بلافاصله پس از اینکه او از شرکت کناره‌گیری کرد، روند فروپاشی آی‌تی‌تی آغاز شد، که در آن زمان به عنوان سازمانی بیش از حد گسترده و آسیب‌پذیر شناخته می‌شد. آی‌تی‌تی بیشتر دارایی‌های خود، از جمله بخش‌های اصلی مخابراتی‌اش را فروخت. اما جنین، پس از دوران به اصطلاح بازنشستگی‌اش نیز به کار خود ادامه داد و روزانه ده ساعت کار می‌کرد.

او به تأسیس شرکت‌های کوچک پرداخت و پرتفولیو سرمایه‌گذاری خود را توسعه داد. وی دو کتاب با نام‌های مدیریت³ (1984) با همکاری آلوین مُسکو، و همینطور افسانه هم‌افزایی و دیگر آسیب‌های دنیای کسب‌وکار امروز⁴ (۱۹۹۷) نوشت که در کتاب دوم، از روندهای تجاری مدرن، از جمله تب ادغام شرکت‌ها در دهه‌ ۱۹۹۰ انتقاد کرد. با وجود علاقه زیاد جنین در دهه‌ ۱۹۶۰ به خرید شرکت‌ها، او بعدها ادغام کسب‌وکارهایی با سبک‌های مدیریتی متفاوت را «بی‌فایده» خواند. او در این زمینه اظهار داشت:

«اگر آب گوشت، آب‌لیمو، و آرد را با هم مخلوط کنید، معجزه‌ای رخ نمی‌دهد، بلکه فقط یک ترکیب آشفته به دست می‌آید.»

جنین همچنین از سرنوشت آی‌تی‌تی پس از جدایی خود ابراز تأسف کرد:

«بعد از اینکه من خارج شدم، شرکت مسیر جدیدی را در پیش گرفت و به جای رشد، بر ادغام و یکپارچگی تمرکز کرد. بارها حسرت خورده‌ام و از خود پرسیده‌ام که اگر این مسیر را نمی‌رفتند، چه چیزهایی می‌توانست اتفاق بیفتد.»

در اواخر سال ۱۹۹۷، جنین ۸۷ ساله پس از احساس درد، در بیمارستانی محلی در منهتن بستری شد. او پس از مدتی کوتاه دچار حمله قلبی شد و در بیمارستان درگذشت. منشی او، ماری سریو، که اطلاعات مربوط به مرگش را به رسانه‌های خبری اعلام کرد، محل دفن او را فاش نکرد.

سبک مدیریت جنین و جلسات ماهانه سخت‌گیرانه‌اش، او را به عنوان یک مدیرعامل سخت‌گیر و صریح‌اللهجه مشهور کرد. با این حال، او همچنین به عنوان یک آینده‌نگر و یکی از معدود نوآوران واقعی در دنیای کسب‌وکار قرن بیستم آمریکا شناخته می‌شد. شرکت آی‌تی‌تی تحت رهبری جنین، نمونه‌ای اولیه از یک شرکت بین‌المللی عظیم بود، در زمانی که حتی رهبران بزرگ‌ترین شرکت‌ها هنوز مفهوم چنین نهادی را درک نکرده بودند.

از این رو، این شرکت هم نقاط قوت و هم ضعف‌هایی را که در عبارت «شرکت چندملیتی» نهفته است، در خود داشت. در دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰، آی‌تی‌تی بازیگری قدرتمند در عرصه‌های ملی و بین‌المللی بود؛ اما به عنوان نمادی از نفوذ سرمایه‌داری بین‌المللی، جنین و آی‌تی‌تی هدف انتقادات فعالان سیاسی چپ‌گرا در آن دوره قرار گرفتند.

تحت رهبری جنین، شرکت آی‌تی‌تی تنوع یافت و گسترش پیدا کرد، اما در این فرآیند، بیش از حد پیچیده و دشوار برای مدیریت شد. با نگاهی به گذشته، مقاومت جنین در برابر صنعت کامپیوتر، رویکردی به‌کلی آرمان‌گرایانه به نظر می‌رسد. با این حال، او موفق شد ۵۸ فصل متوالی رشد درآمد را به ثبت برساند، که در هر معیاری یک رکورد چشمگیر محسوب می‌شود. اگرچه جنین ادعا می‌کرد که رشد آی‌تی‌تی بر اساس اعداد و «حقایق تزلزل‌ناپذیر» اداره می‌شود، اما وقایع بعدی نشان می‌دهند که موفقیت این شرکت تا حد زیادی به رهبری آینده‌نگرانه او وابسته بوده است.

برای یک بیوگرافی کامل از جنین، به کتاب «رابرت جی. شوئنبرگ، جنین (۱۹۸۵)¹» مراجعه کنید.

مروری بر فلسفه تجاری او را می‌توان در کتاب «استوارت کرینر، کتاب نهایی اساتید کسب‌وکار: ۱۱۰ متفکری که واقعاً تفاوت ایجاد کردند (۱۹۹۸)²» یافت.

«آنتونی سامپسون، دولت سلطنتی: تاریخچه پنهانی آی‌تی‌تی (۱۹۷۳)³»تحلیلی از نقش جنین در آی‌تی‌تی را ارائه می‌دهد.

برای نقدی بر نقش او در تاریخ ارتباطات از راه دور، به مقاله رابرت تِیتِلمن، «”چطور آی‌تی‌تی خراب شد: چگونه بزرگترین کارآفرین دهه ۱۹۶۰ از دهه ۱۹۹۰ پشت برگرداند”، دنیای مالی (۱۹۸۹)⁴» مراجعه کنید.

آگهی‌های درگذشت او در وال استریت ژورنال⁵ (۲۳ نوامبر ۱۹۹۷)، اکونومیست⁶ (۶ دسامبر ۱۹۹۷) و تایمز لندن⁷ (۲۲ دسامبر ۱۹۹۷) منتشر شده‌اند.