به گفته پروفسور رانجای گولاتی، مدیران در خط‌کشی میان توانمندسازی کارکنان (آزادی) و انظباط عملیاتی (کنترل)، دچار مشکل هستند. آزادی، به اعتماد کردن به کارکنان برای تفکر و انجام کار‌ها بصورت خود‌کفا به نمایندگی سازمان اشاره دارد. این نوع آزادی باعث افزایش تعهد سازمانی و بهبود عملکرد سازمانی شده و می‌تواند برای خلاقیت نیز سودمند باشد. با این‌حال، آزادی نا‌محدود و یا عدم کنترل می‌تواند نا‌کار‌آمد و غیر عملی باشد.
به همین دلیل است که گولاتی پیشنهاد می‌کند که کار‌های گذشته بارتلت و گوشال را به نوعی “پالایش” کنیم. بارتلت و گوشال، مدلی را بر‌پایه یک مقصود شرکتی درگیر‌کننده، فرآیند‌های مدیریت انعطاف‌پذیر و سیاست توسعه کارکنان پیشنهاد کردند. گولاتی برای اینکه بتواند مرز بین توانمندسازی کارکنان و انظباط عملیاتی را با روشی عملی‌تر و کاربر‌پسند‌تر مشخص کند، چارچوب 3P را پیشنهاد می‌کند:
1 – مقصود: یک هدف مشترک که “چرایی” یک سازمان را جمع‌بندی می‌کند. این‌هدف، به هر‌کاری که شرکت و کارکنانش انجام می‌دهند جهت و معنا می‌دهد.
2 – اولویت‌ها: قوانین رفتاری که بازتابی از اهداف سازمان هستند. منافع استراتژیک شرکت که به کارمندان اجازه می‌دهند بر این‌اساس عمل کرده و از زمانشان و همینطور منابع شرکت بدرستی استفاده کنند.
3 – اصول: یک مجموعه ساده از اصول که زاده اهداف و اولویت‌های سازمان هستند، و به کارمندان در انتخاب‌های منطقی حین وظایف روزانه کمک می‌کنند. این اصول ممکن است شامل دستورالعمل های مثبت برای کار یا محدودیت‌هایی برای برخی رفتار‌ها شوند. این موضوع مهم است که اصول، نه بسیار دقیق باشند (در حدی که مانع توانمندسازی کارمندان شوند)، و نه بسیار کلی (در حدی که هیچ دستورالعمل کارآمدی را فراهم نکنند).
نویسنده بر اهمیت بازنگری و بهینه‌سازی دوره‌ای اجزای این‌چارچوب (مقصود، اولویت‌ها و اصول)، با استفاده از بازخورد کارکنان و مدیریت، تاکید دارد. این، باعث مشروعیت آن در چشم کارمندان و نهادینه شدن این‌چارچوب می‌شود.
مشکل این‌چارجوب، شکنندگی آن بدلیل آسیب‌پذیری در‌برابر انحلال و گرایش آن (اگر به آن رسیدگی نشود) به بوروکراسی (دیوان‌سالاری) است. می‌توان با نگهداری آگاهانه و مصرف انرژی بسیار برای نگه داشتن 3P در مرکز توجه مدیریت و کارکنان، و همینطور با باز‌‌تعریفی مداوم، تکامل و هم‌ردیف کردن اجزای این‌چارچوب با نیاز‌های در‌حال تغییر شرکت، از این‌مشکل جلوگیری کرد.
منابع:
1 – رانجای گولاتی: “ساختاری که خفه‌کننده نیست: چگونه به مردمانتان جهت ضروری بدهید – بدون اینکه مانع موفقیت آن‌ها شوید” – کتاب بررسی کسبوکار هاروارد (مه – ژوئن 2018)، ص 70 – 79
2 – کریستوفر آ.بارتلت و سومانترا گوشال، “تغییر نقش مدیریت عالی: فراتر از دستگاه‌هایی برای مردم” – کتاب بررسی کسبوکار هاروارد (مه – ژوئن 1995)
